Monthly Archives: Οκτώβριος 2008

keep walking

VaVou παραχώρησα στο βελούδο την απαλότητα του μέσου για να μπορεί η τρυφερότητα να μην αισθάνεται το πάθος μου να μη φοβάται όταν με την πάντα υποταγμένη τραχυά νεότητα της η αθωότητα κρύβεται πίσω από το διακύβευμα η άρρωστη χαρά … Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Εντυπώσεις Κάστρου (μέρος …)

VaVou άστοχες λέξεις   για έναν άνθρωπο   από έναν άνθρωπο   και τι γοητεία   τι γοητεία   μ’ αυτή την απόκλιση   επινοώ την ελευθερία   επάνω στην ελευθερία   και συ μένεις πίσω   να κατέρχεσαι το όραμα … Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

ζεστή παρένθεση

VaVou Λένε πως η Δευτέρα είναι η πιο καλή μέρα για να γνωριστούν δύο ξένοι. Ειδικά για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα που καμώνεται τον κορεσμένο στη ζωή και που πλέον πλήττει με το παραμικρό, πολλώ ισχύει. Κι αν δεν είναι η … Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

κυαλογράφος

VaVou μυστηριακά ναρκωτικά και μια ποσότητα στιγμών κι ακόμα ένας εθισμός για καλή τύχη να σου γνέφει εγκαλούμαι ξωτικό αυτές οι φωνές που δεν σ’ αφήνουν δέσμιο που από το πόδι σε κρατά η λεπτότητα της μοναξιάς και  ποίηση όπως … Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Εντυπώσεις Κάστρου (μέρος ?)

VaVou παραπονούμενος φθαρμένη τη πέτρα  με λογισμό κατακτημένη την περίοπτη θέση της του νεαρού πολεμιστή το ηλιοτρόπιο όπου χλευάζει πλήθος των μίσος μίσος και μίσος εκεί όπου πίσω από τους τελευταίους κατάφυτους λόφους ξεπροβάλλει παράξενη και σειρήνα νοσταλγία και πάθος αγριμιού … Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Όπιο που αξίζει να ονειρευτεί

VaVou καπνιστό ένα με το πράγμα ανάρρωση την ίριδα του ματιού συνήθεια που διαστέλλει την ιδιόμορφή σου πέννα το εκλεκτόν της απόφασης και τα παράμερα οκνά όνειρα από τη πανάρχαιο στοχασμό πάνω στη ψυχή της γεύσης με συλφίδες περιστρεφόμενων τραπεζιών … Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Aναμνήσεις Κάστρου ( μέρος !)

VaVou Το ρήμα που με στοιχειώνει ή μήπως ερώ το τροπείς μαζί μου ναϊφ επιφάνεια κάστρα ιπποτών μνήμη που διαβήκαμε όπως πρέπει με έναν παράξενο ποιητή μέσα στη μοναξιά που θέλει να υποφέρει αν και του άρεσε πολύ ν’ αρέσει … Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε

Επι των Ιαθεντων

Καποτε στη γαλλικη πολη Βιεν δυο μεθυσμενοι σ’ενα δωματιο του τεταρτου, ανοιξανε μια πορτα που οδηγει στον δρομο, χαχανιζοντας την σκεψη και τον μουστο, βγηκανε εξω λεγοντας κι ενα ευθυμο τραγουδακι «βραστους, βραστους θα φαμε τους αστους και τους γραφειοκρατες, … Συνέχεια

Posted in Uncategorized | Σχολιάστε